اصل اساسی روتر

دستگاه های موجود در شبکه عمدتاً با آدرس های IP خود با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و روترها فقط می توانند داده ها را بر اساس آدرس های IP خاص ارسال کنند. یک آدرس IP از دو بخش تشکیل شده است: آدرس شبکه و آدرس میزبان. در اینترنت، ماسک زیر شبکه برای تعیین آدرس شبکه و آدرس میزبان استفاده می شود. زیرشبکه ماسک 32 بیتی است مانند آدرس IP، و این دو متناظر یک به یک هستند، "1" در زیر شبکه با آدرس شبکه در آدرس IP، "0" مربوط به آدرس IP است. آدرس میزبان، و آدرس شبکه و آدرس میزبان یک آدرس IP کامل را تشکیل می دهند. در همان شبکه، آدرس شبکه آدرس IP باید یکسان باشد. ارتباط بین رایانه ها فقط می تواند بین آدرس های IP با همان آدرس شبکه باشد و اگر می خواهید با رایانه های سایر بخش های شبکه ارتباط برقرار کنید، باید آن را از طریق روتر فوروارد کنید. آدرس‌های IP با آدرس‌های شبکه مختلف نمی‌توانند مستقیماً ارتباط برقرار کنند، حتی اگر خیلی نزدیک باشند. چندین پورت روتر می توانند چندین بخش شبکه را به هم متصل کنند و آدرس شبکه آدرس IP هر پورت باید با آدرس شبکه بخش شبکه متصل مطابقت داشته باشد. پورت‌های مختلف آدرس‌های شبکه متفاوتی دارند و بخش‌های شبکه مربوطه نیز متفاوت هستند، به طوری که میزبان‌ها در هر بخش شبکه می‌توانند داده‌ها را از طریق آدرس IP بخش‌های شبکه خود به روتر ارسال کنند.